Un bacino a mia mamma
In ta sò stanza asetà, in ta pötrónn-a ,
a pènsa a sò vìtta ed a sò génte,
ai sò dolori, a-e gioie, a sò sfurtùnn-a
de quànde a l’ea figêua e n’avèiva nìnte.
E corse zu pe a stràdda, l’ægoa do Ombron,
i amixi e amighe, lavâse inta conchétta,
e asunâse ,e i cari morti, e co-o magon,
e i zêughi into cortî ,e-a biciclétta!
E-a fàmme, , a ditatûa, e-o mâ da goæra ,
e o maiézzo , i figgi, e i bombardaménti,
gli Allee e i Partigén, ricordi?, e a nòstra tæra
che han liberò, ea d’Arvî , pe-e nostre genti.
E quànti séunni , mamma, e quanto lòu
insémme a papà pe crésce a famìggia,
con seriêtæ e ònestæ sempre,e con amô ,
pe lê e pe i âtri , e a pérdita de in fìggiu!
Nei to cavelli gianchi, in to bel viso,
sciortendo, stamatìn, in baxin ho dæto ,
e ti ti m’è amiô co-un fatorîzo
e ti m’è dîto “ gràçie ”, a mi! t’è dîto .
“Gràçie ” pe cöse, mamma?! E d’inprovîzo
o me vegne in cheu che pægio a ti è o Segnô :
sempre rispònde lê co-in fatorîzo
e dixe “ gràçie ”, a niâtri ! Solo pè Amô !
Giuliano Boffardi |
 |
| |